بنیاد ایران‌شناسی نخستین نشست از سلسله رویدادهای ایران‌شناسی را با موضوع: بررسی الگوهای ایرانی تربیت کودک؛ «تأثیر لالایی‌ها بر تربیت کودک» با حضور جمعی از پژوهشگران، صبح روز یکشنبه 19 شهریورماه سال ۱۴۰۱ برگزار کرد. به گزارش روابط عمومی بنیاد ایران‌شناسی، در این نشست تخصصی دکتر فاطمه آیبک‌آبادی؛ مدرس دانشگاه شهید بهشتی و پژوهشگر ادبیات کودک و لالایی، در خصوص تأثیر لالایی بر کودک و فواید آن توضیحات خود را ارائه کرد و چنین بیان داشت: ترانه‌ها ابزار اصلی ارتباط مادر با فرزندان هستند و مادران در چارچوب نقش مادرانه خود و به‌واسطه عهده‌دار بودن رسالت تربیت فرزندان، بیشترین و مهمترین ارتباط را با کودکان خود دارند. به همین دلیل زبان این اشعار بیشتر مادرانه و زنانه است و می‌توان تأثیر لالایی را با توجّه به نقش زن در خانواده و جامعه در موارد زیر طبقه‌بندی کرد: «آرامش کودک»، «زبان‌آموزی کودک»، «انتقال فرهنگ و اجتماعی شدن كودك»، «غنی کردن ارتباط با کودک»، «آرامش درونی مادر» و «كاركرد تربیتی یادگیری کودک». وی در خصوص فواید لالایی‌ها چنین اظهار داشت: لالایی‌ها نوعی ابزار آموزشی برای فرزندان هستند که به آن‌ها یاد می‌دهد چگونه باید زندگی دینی، اخلاقی و اجتماعی مناسب و مقبولی داشته باشند و از مهمترین فایده‌های لالایی‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد: «ترویج آموزه‌های دینی، اخلاقی و اجتماعی»، «بیان آرزوهای مادر برای فرزند»، «بیان عواطف و احساسات»، «ابراز نگرانی به‌خاطر نبود همسر در خانواده»، «بازتاب جنسیّت در لالایی‌ها»، «اعتراض به چندهمسری»، «جلوه‌هایی از مسائل سیاسی در لالایی‌ها». لالا لالا، لالا لالا، لالایی عزیز جان شیرینم بخوابی لالایی گویم و خوابت كنم من علی گویم و بیدارت كنم من لالا لالا، لالا لالا،‌ لالایی عزیز جان شیرینم بخوابی لالا لالا، لالا سرو روانم لالا لالا، لالا آرام جانم لالایی گویم و خوابت كنم من بخواب تا جون به قربونت كنم من لالا لالا، لالا لالا، لالایی عزیز جان شیرینم بخوابی